De donkere dagen voor kerst.
De stille dagen voor kerst.
De laatste dagen voor kerst.
De dagen waarin tijd anders voelt. Trager. Zachter. Zwaarder ook.
De dagen waarin je weet dat dit het is. Dat het leven zich langzaam terugtrekt. Maar dat je er niet alleen doorheen hoeft.
Je voelt de warmte van de mensen om je heen.
De liefde die niets meer hoeft te bewijzen.
En tegelijk is er die stilte.
De stilte van afscheid.
Van dat ene moment dat komt. Onvermijdelijk.
Het moment waarop alles samenvalt.
Je denkt terug.
Aan wat was. Aan wat is geweest.
Aan geluk en gemis. Aan lachen en tranen.
Aan de huizen waar je hebt gewoond, de reizen die je hebt gemaakt, feestjes, gewone dagen die achteraf zo bijzonder blijken.
Maar vooral denk je aan je naasten. De mensen die je lief zijn.
Die je nu omringen. Met hun aanwezigheid. Hun handen. Hun blikken.
Hun liefde.
Deze dagen draaien om samenzijn.
Een hand vasthouden.
Een glimlach.
Een aai over je bol.
Samen herinneringen ophalen.
Samen luisteren naar de stilte.
En op de achtergrond zijn wij.
De vrijwilligers en verpleegkundigen van Hospice Schagen.
Zichtbaar en onzichtbaar tegelijk.
Wij zorgen. Voor jou. En voor wie naast je staat.
Zodat er rust is. Ruimte. Tijd.
Zodat die stilte er mag zijn.
Wij zetten koffie.
We schenken soep.
We verschonen je bed met tintelfrisse lakens.
We zorgen voor de juiste medische zorg.
Voor je lievelingseten.
Voor een veilige plek waarin niets hoeft en alles mag.
Wij voegen dagen toe aan het leven.
In deze donkere dagen voor kerst staan wij stil.
Bij onze gasten.
Bij hun naasten.
Bij alles wat gedeeld is en nog gedeeld wordt.
We voelen de warme dekens van liefde die over onze gasten liggen.
En ook over ons.
Daar zijn we dankbaar voor.
Dank aan onze vrijwilligers.
Die elke dag opnieuw, belangeloos, aanwezig zijn.
Dank aan alle mensen, buren, ondernemers en organisaties die aan ons denken.
In spullen. In donaties. In aandacht.
Dank aan alle dokters van HKN Huisartsen die er altijd voor ons zijn.
Dank aan Samen. Voor de samenwerking. Voor jullie fantastische team verpleegkundigen.
We kijken terug.
In stilte.
In dankbaarheid.
